@misc{Szulc-Janek_Małgorzata_Klasyczna_2009,
 author={Szulc-Janek, Małgorzata},
 year={2009},
 rights={Wszystkie prawa zastrzeżone (Copyright)},
 publisher={Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu},
 description={Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu = Research Papers of Wrocław University of Economics; 2009; Nr 65, s. s. 177-186},
 language={pol},
 abstract={Klasyczne metody analizy portfelowej są wspomagane i uzupełniane fundamentalnymi wskaźnikami, co zwiększa efektywność i rezultaty zarządzania portfelem. Metody Markowitza, Sharpe’a, Grubera bazują na dochodzie i odchyleniu standardowym, w podejściu fundamentalnym uwaga inwestora skupiona jest zaś na wielowymiarowej analizie porównawczej grupującej, klasyfikującej i agregującej obiekty za pomocą syntetycznych mierników. Użyteczna jest też funkcja dyskryminacji, dzięki której spółki ulegają podziałowi ze względu na przyjęte kryterium dyskryminacyjne. Po przeprowadzeniu benchmarku, porównaniu klasycznego i fundamentalnego podejścia, analizie efektywności okazało się, że w przyjętym horyzoncie czasowym lepsze były metody klasyczne. Nie można zaś stwierdzić, która z analizowanych metod była skuteczniejsza - zależy to od podejścia inwestorów do ryzyka. W odniesieniu do złożonych portfeli z długim przewidywanym horyzontem inwestycji powinno się przywiązywać większą wagę do metod taksonomicznych, fundamentalnych wskaźników i ich interakcji. Słowa kluczowe: analiza portfelowa, analiza fundamentalna, taksonomia, WAP, efektywność},
 title={Klasyczna analiza portfelowa a portfele fundamentalne - porównanie jakości modeli na przykładzie spółek WIG20},
 type={artykuł},
 keywords={analiza portfelowa, analiza fundamentalna, taksonomia, WAP, efektywność},
}