@misc{Rozmus_Dariusz_Ślady_2017,
 author={Rozmus, Dariusz and Szymaszkiewicz, Marek},
 contributor={Zagożdżon, Paweł P. Redakcja},
 identifier={DOI: 10.5277/hm170413},
 year={2017},
 rights={Wszystkie prawa zastrzeżone (Copyright)},
 publisher={Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej},
 description={Hereditas Minariorum, Vol. IV, 2017, s. 209-220},
 language={pol},
 abstract={Przedmiotem artykułu są wyniki nadzoru archeologicznego przeprowadzonego w 1988 r. po odkryciu szybów górniczych w Libiążu. Jest to jeden z rzadkich przykładów badań archeologicznych na reliktach górnictwa kruszcowego, na obszarach pogranicza Górnego Śląska i Zachodniej Małopolski. Podczas nadzoru archeologicznego nad pracami budowlanymi natrafiono na szyb, od którego odchodziły promieniście chodniki poziome w liczbie przynajmniej trzech. Chodniki występowały na głębokości 2,5–3 m, w warstwie skalnej dolomitu o niezbyt zwartej strukturze. Poziome wyrobiska miały płaski spąg, w miarę wyrównane ociosy i łukowato sklepiony strop. Ich szerokość wynosiła około 100 cm a wysokość około 80–100 cm. Jeden z chodników posiadał rozgałęzienie. Prawa odnoga, była ściśle zasklepiona regularnie ułożonymi bloczkami dolomitu. Tajemniczo przedstawia się chronologia znalezisk. Najprawdopodobniej związane są one z wczesnośredniowiecznym górnictwem kruszcowym. Prawdopodobne jest też postawienie hipotezy, że związane są one z okresem halsztackim. Byłyby zatem śladami prac górniczych prowadzonych przez ludność kultury łużyckiej, która na omawianym regionie (cmentarzysko ciałopalne w Żarkach, około 5 km od miejsca odkrycia szybów) eksperymentowała z wytopem ołowiu z lokalnych rud i produkcją z niego ozdób znalezionych pośród darów grobowych.},
 title={Ślady prac górniczych w Libiążu pow. Chrzanów},
 type={artykuł},
 keywords={górnictwo, historia, kultura materialna, archeologia przemysłowa, wczesnośredniowieczne górnictwo kruszcowe srebra i ołowiu, halsztacki wytop i produkcja ozdób ołowianych, wyrobiska, szyby i chodniki kopalniane},
}